woensdag 18 juli 2012

Hoe het begon

Heb je zelf weleens een boek willen schrijven?

Nou ik dus wel.

Maar ja waar zou ik dan over moeten schrijven. Zou het een thriller moeten worden, een chicklit?
Zou ik het in mij hebben een mooi doordacht literair meesterwerk te schrijven? Of zou het juist non-fictie moeten zijn, tenslotte kan ik eindeloos vertellen over mijn werk.

Niet alleen het soort boek kiezen weerhield me van de proef op de som. Ook de vorm weerhield me er van te beginnen aan mijn proeve van bekwaamheid. 1e of 3e persoon, verleden, heden of toekomst.

Jaren heb ik het kiezen voor me uit geschoven tot ergens in maart dit jaar.

Ik weigerde me langer druk te maken over hoe het moest, wat voor soort boek het zou moeten worden etc.
Nee ik wilde gewoon alleen maar schrijven.

Of het een boek zal worden, zal me worst wezen, welke vorm, welk genre who cares. Ik schrijf en wel voor mijn plezier.

En lieve mensen wat blijkt schrijven leuk te zijn. Ik ga zitten en er gebeurt iets. Ik schrijf stukken verhaal en de volgende keer dat ik verder ga voegen er zich weer stukken verhaal tussen.

P. mijn man, heeft me al eens nieuwsgierig gevraagd wanneer hij iets mag lezen, en ik moet hem teleurstellen.
Van mij zou hij het best mogen lezen, maar het is niet af.

Dat is niet erg als het achteraan niet af is, maar het is in het begin , in het midden en alles daartussen in niet af. En het leuke is, dat ik zelf ook nog niet weet waar het niet af is.

Ik bedenk iets, de woorden rollen er uit en dan blijkt dat er in een ander hoofdstuk weer iets bijgeschreven moet worden en ook dat gaat helemaal vanzelf.

Niets nadenken over vorm of genre.

Inmiddels ben ik 49.437 woorden verder en blijkt er een combinatie te zijn ontstaan van een chicklit en een detective. Schrijft een van de hoofdpersonen vanuit de ik-vorm en de anderen vanuit de 3e persoon.

Zit ik, als ik schrijf de hele tijd te glimmen omdat het me zo ontzettend veel plezier oplevert. Ik weet  al wie het gedaan heeft, maar hoe jullie dat gaan ontdekken ontdek ook ik elke dag een beetje meer.

Maar niet alleen schrijf ik, ik ontdek de mooiste muziek, de schitterendste locaties en de meest bijzondere wetenswaardigheden omdat dat ergens in het verhaal nodig blijkt te zijn.

Eergisteren werd het tijd voor een titel die ik in een volgende blog zal onthullen.

Vanmorgen werd Yara March geboren, het pseudoniem waar mijn schrijfsel inmiddels recht op blijkt te hebben.

In mijn blogs zal ik jullie de komende tijd laten meegenieten met mijn wederwaardigheden in

De making of ... Yara March






 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten